دوستی با کسی که باورهایت را نمی پذیرد ، به جایی نخواهد رسید . حکیم ارد بزرگ

1. برای آنکه پرواز کنی ، پیکر خویش را ، به حال خود رها مکن . حکیم ارد بزرگ 
2. پاسداشت مهر پدر و مادر ، یکی از بزرگترین خوشبختی هاست . حکیم ارد بزرگ 
3. زندگی رنج و درد نیست ، هدیه ایی است برای شاد بودن . مادر گیتی جام زهر بر دهان کودک خویش نمی گذارد ، او می پروراند برای بهروزی و خوشبختی . حکیم ارد بزرگ 

دوستی با کسی که باورهایت را نمی پذیرد ، به جایی نخواهد رسید .  حکیم ارد بزرگ


خوشرویی ، دارایی با ارزشی است . حکیم ارد بزرگ


دوستی که نومیدنامه می خواند ، همیشه سوار بر تو ، و پیشدار دورخیزهای بلندت خواهد بود . حکیم ارد بزرگ


کشورهای پیشرفته و یا در حال پیشرفت اساطیرشان زنده اند و کشورهای عقب افتاده ، اساطیرشان مرده و یا افسانه اند . حکیم ارد بزرگ


بزرگی تنها در خرد و اندیشه برتر و پیشرو ، هویدا می گردد . حکیم ارد بزرگ

شعر ایران

بخت همچون مرغی در گوش ما می خواند و ما را به سویی می کشاند . حکیم ارد بزرگ 


حکیم ارد بزرگ , ارد بزرگ
بهترین فرزندان ، آنانی هستند که پدر و مادر خویش را ، به هنگام بیماری و ناتوانی تنها نمی گذارند . حکیم ارد بزرگ
انجمن حکمت و فلسفه ایرانیان

سرچشمه خوار نمودن دیگران ، بی شرمی و بی ادبی است .  حکیم ارد بزرگ


گذشتن از سختی های پیش رو ، چندان سخت تر از آن چه پشت سر گذاشته ایم ، نخواهد بود . حکیم ارد بزرگ


سیاستمدار بزرگ ، مردم سرزمین خویش را در هیچ کجای دنیا از یاد نمی برد و همیشه ، پشتیبان آنهاست . حکیم ارد بزرگ


بی هیچ چشم داشتی ، همواره مهربان باش . حکیم ارد بزرگ


 درازای زندگی ، در بخشندگی و مهربانی است . حکیم ارد بزرگ


دوستی با رنج ها و درد ها ، مانند دوستی با دشمن ستیزه جوست ، باید بر ناراستی ها تاخت ، که این تنها راه ماندگاریست . حکیم ارد بزرگ

3-

اوحدی

 

پیراهن ار ز یاسمن و گل کند رواست

آن سرو لاله چهره، که در غنچهٔ قباست

خلقی، چو طرف، بر کمرش بسته‌اند دل

وین دولت از میانه ببینیم تا کراست؟

حسین رضازاده

کرد از هوای خویش دلم گرم ذره‌وار

آن آفتاب روی، که بر بام این سراست

بر خاک پای او چه غم؟ ار صد هزار پی

آب رخم بریخت، که خون منش بهاست

پروین اعتصامی***parvin etesami

چشمش چه ساحریست؟ که شرطی ز دشمنی

با من رها نکرد و همان دوستی بجاست

با من، دلا، گر سخن آن دهان مگوی

محمدحسن گنجی***mohamad hasan gangi

من بر شنیده‌ام سخن او، دهان کجاست؟

در جان اوحدی اگر او ناوکی نخست

چندین فغان و ناله و فریادش از چه خاست؟

خواجه نظام الملک توسی***khajehnezamolmolk tosei

کار ما امروز زان رخ با نواست

شکر ایزد کان مخالف گشت راست

گر چه یک چند از وفاداری بجست

هم چنان وقت وفا داری بجاست

خواجه نصیرالدین توسی***khajehnasiredin tosei

عارض او در خم زلف چو مار

آرزویی در دهان اژدهاست

عیب نتوان کرد اگر روزی دو، دوست

روی میپیچد، که دشمن در قفاست

سیمین بهبهانی***simin behbahani

نام او بیگانه قاصد کرده‌ام

ورنه می‌دانم که با جان آشناست

یک دم از دستش نمی‌دانیم داد

گر چه دستش دایم اندر خون ماست

آنکه او را دور کرد از من چه کرد؟

چون ز مهر او سر مویی نکاست

عشقبازی را خطا نتوان شمرد

شیلا خداداد

عاشقان را کام دل جستن خطاست

رغبت بوس و تمنای کنار

شهرتست، این عشق ورزیدن جداست

مهدی اخوان ثالث

اوحدی، گر کشته گردی در غمش

سهل باشد، چون غم او خون بهاست

عشق خوبان بی‌بلا هرگز که دید؟

خوب نیز از حق خویش اندر بلاست

 میرزاده عشقی

مدتی شد تا دل ما صورت آن سرو راست

دوست میدارد، ولیکن زهرهٔ گفتن کراست؟

روی او در حسن چون ما هست، می‌گویم تمام

قد او در لطف چون سروست، بنمودیم راست

داریوش مهرجویی

گر زبان در کام من شیرین شود چون نام او

بر زبانم رانم، سرم در معرض اندیشهاست

ای زبان، بگذر، که نام پاک او از بس شرف

در ضمیرم گر بگردد، هم نپندارم رواست

سهراب سپهری

اوحدی گر مهر او ورزی،بنه گردن به جور

بیدقی را زودتر باید زدن کوشاه خواست

عاشق و درویشی اینجا، در دعا و صبر کوش

چارهٔ عاشق صبوری، کار درویشان دعاست

 

 

رَد راستی ، رَد خویشتن است . حکیم ارد بزرگ

بیوگرافی حکیم ارد بزرگ

 انوری
انوری » دیوان اشعار » غزلیات
 

ای از بنفشه ساخته گلبرگ را نقاب

وز شب تپانچه‌ها زده بر روی آفتاب

بر سیم ساده بیخته از مشک سوده‌گرد

بر برگ لاله ریخته از قیر ناب آب

خط تو بر خد تو چو بر شیر پای مور

زلف تو بر رخ تو چو بر می پر غراب

دارم ز آب و آتش یاقوت و جزع تو

در آب دیده غرق و بر آتش جگر کباب

در تاب و بند زلف دلاویز جان کشت

جان در هزار بند و دل اندر هزار تاب

گه دست عشق جامهٔ صبرم کند قبا

گه آب چشم خانهٔ رازم کند خراب

چون چشمت از جفا مژه بر هم نمی‌زند

چشمم به خون دل مژه تا کی کند خضاب

هم با خیال تو گله‌ای کردمی ز تو

بر چشم من اگر نشدی بسته راه خواب

ای روز و شب چو دهر در آزار انوری

ترسم که دهر باز دهد زودت این جواب
 

حکیم ارد بزرگ , ارد بزرگ

حکیم ارد بزرگ

امید و شوق به زندگی ، پشت دروازه شهر آدمهای تحقیر شده و غمگین نمی ایستد . حکیم ارد بزرگ


کشتن امید آدمیان ، کمتر از جنایت نیست . حکیم ارد بزرگ


از آدمهای خودستایی که آرزوهای شما را به ریشخند می گیرند ، دوری کنید . حکیم ارد بزرگ


امید به بهروزی و رشد را از خویش دریغ نکنید . حکیم ارد بزرگ


از طبیعت می توان ، امید و شوق به زندگی را آموخت . حکیم ارد بزرگ


همواره امیدوار به زندگی بهتر و شرافتمندانه باشید ، هیچگاه توان خویش را انکار نکنید ، خود را دوست بدارید و برای بهروزی ، کوشش کنید . حکیم ارد بزرگ


پیش از آنکه ناراستی ، در درون ما شکافی هولناک پدید آورد ، راستی جوییم . حکیم ارد بزرگ


رَد راستی ، رَد خویشتن است . حکیم ارد بزرگ


رسواترین آدمها ، فریبکارانند . حکیم ارد بزرگ

 انوری
انوری » دیوان اشعار » غزلیات
 

خه‌خه به نام ایزد آن روی کیست یارب

آن سحر چشم و آن رخ آن زلف و خال و آن لب

در وصف حسن آن لب ناهید چنگ مطرب

بر چرخ حسن آن رخ خورشید برج کوکب

مسرور عیش او را این عیش عادتی غم

بیمار هجر او را این مرگ صورتی تب

نقشی نگاشت خطش از مشک سوده بر گل

دامن فکند زلفش بر روز روشن از شب

دامیست چین زلفش عقل اندرو معلق

جزعیست چشم شوخش سحر اندرو مرکب

گه مشک می‌فشاند بر مه ز گرد موکب

گه ماه می‌نگارد در ره ز نعل مرکب

در پیش نور رویش گردون به دست حسرت

بربست روی خود را بشکست نیش عقرب

بردارد ار بخواهد زلف و رخش به یک ره

ترتیب کفر وایمان آیین کیش و مذهب

در من یزید وصلش جانی جوی نیرزد

ای انوری چه لافی چندین ز قلب و قالب
 

شیران شیروان